مجازی سازی برای سازمان‌ها
در دنیای پرشتاب فناوری امروز، سازمان‌هایی که به دنبال چابکی، امنیت و کاهش هزینه‌ها هستند، دیگر نمی‌توانند بر روش‌های سنتی تکیه کنند. اینجاست که مفهوم مجازی سازی برای سازمان‌ها به عنوان پلی میان دنیای فیزیکی و دیجیتال ظاهر می‌شود؛ راهکاری که نه تنها زیرساخت‌های فناوری اطلاعات را بهینه می‌کند، بلکه مسیر تحول دیجیتال را هموار می‌سازد. اگر تا دیروز هر سرویس نیاز به سخت‌افزار اختصاصی داشت، امروز با چند کلیک می‌توان ده‌ها سرور، شبکه و دسکتاپ را به صورت مجازی راه‌اندازی کرد. در ادامه، با انواع، مزایا و چالش‌های این فناوری تحول‌ساز آشنا می‌شویم.
مجازی سازی برای سازمان‌ها چیست؟
مجازی سازی (Virtualization) به فرایند ایجاد نسخه‌ای مجازی از منابع فیزیکی مانند: سرورها، ذخیره‌سازها یا شبکه‌ها گفته می‌شود. در واقع به جای استفاده از چندین سرور فیزیکی جداگانه، می‌توان چند ماشین مجازی (Virtual Machines) را بر روی یک سرور مستقر کرد و هرکدام را مستقل مدیریت نمود. در سازمان‌ها، این فناوری به عنوان پایه‌ای برای ایجاد زیرساخت‌های ابری خصوصی و هیبریدی به کار می‌رود و مدیریت منابع را ساده‌تر، مقرون‌به‌صرفه‌تر و مقیاس‌پذیرتر می‌سازد.
انواع مجازی سازی برای سازمان‌ها
۱. مجازی‌سازی سرور (Server Virtualization)
رایج‌ترین و بنیادی‌ترین نوع مجازی‌سازی است. در این روش، منابع سخت‌افزاری یک سرور به چند ماشین مجازی تقسیم می‌شود. هر ماشین مجازی مانند یک سیستم مستقل با سیستم‌عامل و نرم‌افزار خاص خود عمل می‌کند.